خطرات بيسفنول A براي دستگاه گوارش
خطرات بيسفنول A براي دستگاه گوارش
خطرات بيسفنول A براي دستگاه گوارش
تاکنون تحقيقات بسياري در رابطه با بيسفنول A انجام شده است. اخيرا نيز در همين راستا محققان موسسه ملي تحقيقات اگرونوميک (اينرا) لقب به INRA در تولوز تحقيقي انجام دادهاند که نشان ميدهد بيسفنول موجود در شيشههاي شير پلاستيکي سبب سمي شدن پرزهاي رودهاي ميشود. جالب است که طبق گزارشات ميزان دوزي از بيسفنول که چنين تاثيري دارد 10 برابر پايينتر از آن مقداري است که براي انسان بيضرر شمرده ميشد.
هر ساله حدود سه ميليون تن بيسفنول A در جهان توليد ميشود و غير از شيشههاي شير پلاستيکي، اين ماده در لايه محافظتي داخلي قوطيهاي آبميوه و سودا هم وجود دارد. تاکنون بيسفنول A را به عنوان مختلکننده کار غدد درون ريز ميشناختند که سبب ايجاد اختلال در کار بيضهها، رشد مغزي، غدد سينهاي و تخمدان ميشد اما هيچ کس در رابطه با تاثير آن بر بافت دستگاه گوارش تحقيق نکرده بود. دليل آن هم اين بود که پژوهشگران دانشگاه رنه 1 و موسسه انسرم هميشه با تزريق بيسفنول A عوارض آن را مورد بررسي قرار ميدادند در صورتي که راه اصلي ورود بيسفنول A به بدن از طريق دهان و دستگاه گوارش است. تحقيقات اخير محققان تولوزي روي موشهاي جوان که سلولهاي دستگاه گوارششان مثل انسان است، نشان ميدهد سه عارضه بيسفنول A بر بافت دستگاه گوارش است: التهاب ديواره دستگاه گوارش، افزايش و حساس شدن به درد و تغيير نفوذپذيري ديواره کولون. دليل اين تغييرات در اثر مواجهه به بيسفنول A با ديواره دستگاه گوارش وجود گيرندههاي غدد درونريز در ديواره است که در اواخر سالهاي دهه 1990 شناسايي شدند. محققان ميگويند در اين زمينه اين اولين تحقيق است و خوشحال هستند که توانستهاند نشان دهند مفهوم مختلکنندگان غدد درونريز ميتواند براي ارگانهاي ديگري جز ارگانهاي کلاسيک مثل بيضه، پروستات و غدد پستاني به کار گرفته شود. دستگاه گوارش تنها محفظهاي با يک در ورودي و يک خروجي نيست و بايد از نظر تکسي کولوژي مورد بررسي بيشتر قرار بگيرد! به زودي قرار است محققان تولوزي اثرات انواع آفتکشها را که مختلکننده غدد درونريز هستند بر ديواره دستگاه گوارش بررسي کنند. جالب است بدانيد بيسفنول A نوعي هورمون ترکيبي است که در اواخر قرن 19 شناسايي شد و به عنوان دارو براي زنان باردار به منظور کاهش احتمال سقط تجويز ميشد اما در سال 1950 با هورموني موثرتر به نام ديتيلستيل بسترول که با نام تجاري ديستيلبن به فروش ميرسيد جايگزين شد. مصرف زياد آن فاجعهبار و سبب بروز يکسري عقبماندگي در جنينها شد. در نيمه دوم قرن 20 مجددا استفاده از بيسفنول A در پلاستيک رايج شد. متاسفانه اين بار هم استفاده از آن مشکلساز شد زيرا به ويژه در حرارت بيسفنول موجود در پلاستيک رها شده و وارد غذا يا نوشيدني ميشود. در سال 2008، آژانس فرانسوي امنيت و بهداشت مواد غذايي اعلام کرد که بيسفنول A در درجه حرارت معمولي هيچ خطري براي انسان ايجاد نميکند. اما به نظر ميرسد تحقيقات پژوهشگران INRA در رابطه با اختلالاتي که بيسفنول A حتي در درجه حرارت معمولي در غدد درونريز ديواره دستگاه گوارش به وجود ميآود، بايد نتيجهگيري آنان را تغيير دهد.
منبع:www.salamat.com
هر ساله حدود سه ميليون تن بيسفنول A در جهان توليد ميشود و غير از شيشههاي شير پلاستيکي، اين ماده در لايه محافظتي داخلي قوطيهاي آبميوه و سودا هم وجود دارد. تاکنون بيسفنول A را به عنوان مختلکننده کار غدد درون ريز ميشناختند که سبب ايجاد اختلال در کار بيضهها، رشد مغزي، غدد سينهاي و تخمدان ميشد اما هيچ کس در رابطه با تاثير آن بر بافت دستگاه گوارش تحقيق نکرده بود. دليل آن هم اين بود که پژوهشگران دانشگاه رنه 1 و موسسه انسرم هميشه با تزريق بيسفنول A عوارض آن را مورد بررسي قرار ميدادند در صورتي که راه اصلي ورود بيسفنول A به بدن از طريق دهان و دستگاه گوارش است. تحقيقات اخير محققان تولوزي روي موشهاي جوان که سلولهاي دستگاه گوارششان مثل انسان است، نشان ميدهد سه عارضه بيسفنول A بر بافت دستگاه گوارش است: التهاب ديواره دستگاه گوارش، افزايش و حساس شدن به درد و تغيير نفوذپذيري ديواره کولون. دليل اين تغييرات در اثر مواجهه به بيسفنول A با ديواره دستگاه گوارش وجود گيرندههاي غدد درونريز در ديواره است که در اواخر سالهاي دهه 1990 شناسايي شدند. محققان ميگويند در اين زمينه اين اولين تحقيق است و خوشحال هستند که توانستهاند نشان دهند مفهوم مختلکنندگان غدد درونريز ميتواند براي ارگانهاي ديگري جز ارگانهاي کلاسيک مثل بيضه، پروستات و غدد پستاني به کار گرفته شود. دستگاه گوارش تنها محفظهاي با يک در ورودي و يک خروجي نيست و بايد از نظر تکسي کولوژي مورد بررسي بيشتر قرار بگيرد! به زودي قرار است محققان تولوزي اثرات انواع آفتکشها را که مختلکننده غدد درونريز هستند بر ديواره دستگاه گوارش بررسي کنند. جالب است بدانيد بيسفنول A نوعي هورمون ترکيبي است که در اواخر قرن 19 شناسايي شد و به عنوان دارو براي زنان باردار به منظور کاهش احتمال سقط تجويز ميشد اما در سال 1950 با هورموني موثرتر به نام ديتيلستيل بسترول که با نام تجاري ديستيلبن به فروش ميرسيد جايگزين شد. مصرف زياد آن فاجعهبار و سبب بروز يکسري عقبماندگي در جنينها شد. در نيمه دوم قرن 20 مجددا استفاده از بيسفنول A در پلاستيک رايج شد. متاسفانه اين بار هم استفاده از آن مشکلساز شد زيرا به ويژه در حرارت بيسفنول موجود در پلاستيک رها شده و وارد غذا يا نوشيدني ميشود. در سال 2008، آژانس فرانسوي امنيت و بهداشت مواد غذايي اعلام کرد که بيسفنول A در درجه حرارت معمولي هيچ خطري براي انسان ايجاد نميکند. اما به نظر ميرسد تحقيقات پژوهشگران INRA در رابطه با اختلالاتي که بيسفنول A حتي در درجه حرارت معمولي در غدد درونريز ديواره دستگاه گوارش به وجود ميآود، بايد نتيجهگيري آنان را تغيير دهد.
منبع:www.salamat.com
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}